U istočnoj i jugoistočnoj Aziji širi se neobična praksa poznata kao „putovanje nikuda“, u kojoj putnici aviona i brodova zbog epidemije kovida, umjesto odlaska na određenu destinaciju, naprave krug u vazduhu ili na moru, kako bi zadovoljili želju za kretanjem, ublažili nostalgiju za putovanjem i uživali u usluzi koja se pruža u tim prevoznim sredstvima.

Foto: Ilustracija, Pixabay

Nova forma turizma u istočnoj i jugoistočnoj Aziji postaje sve popularnija kao odgovor kompanija na ograničenja u kretanju stanovništva između država usljed pandemije kovida, piše RTS.

U drugoj polovini avgusta najveći japanski avioprevoznik ANA ukrcao je 334 osobe u svoju divovsku letelicu „Erbas A-380“ na aerodromu Narita i poveo ih na kružni let iznad najvećeg domaćeg ostrva Honšu, kojim je oponašan put za Havaje.

Naime, iako avion ni u jednom trenutku nije napustio japanski vazdušni prostor, osoblje i putnici su se pretvarali da idu u Honolulu – posada je nosila košulje u havajskom stilu, emitovani su muzika i snimci s tih vulkanskih ostrva i servirana hrana koja se inače nudi tokom letova za taj pacifički arhipelag u sastavu SAD.

"Ljubavni letovi"

Japanska kompanija, međutim, nije pionir putovanja nikuda. Ranije tog istog mjeseca tajvanski avioprevoznik „EVA er“ izveo je tročasovni let koji je počeo i završio na aerodromu Taojuan, u glavnom gradu Tajpeju. Glavne atrakcije tog leta koji je reklamiran kao „iskustvo u alternativnom putovanju“ i za koji su karte koštale između 180 i 215 američkih dolara, bili su posmatranje obalskog pejzaža i vrsna jela koje je pripremio ugledni japanski kuvar Motokazu Nakamura.

Kao magnet za roditelje sa malom djecom poslužio je i eksterijer aviona, koji je bio oslikan u istočnoj Aziji vrlo popularnim japanskim crtanim likom Kiti-ćan.

Ista tajvanska kompanija za katolički Božić (koji u istočnoj Aziji važi za romantični dan kada zaljubljeni izlaze zajedno) i Novu godinu organizovao je i tri „ljubavna leta“ nikuda, čija je svrha upoznavanje između pripadnika suprotnog pola.

Karte za te kružne letove mogli su da kupe samo mladi u dvadesetim i tridesetim godinama.

Za blizu 300 američkih dolara, pored tročasovnog leta, oni su dobili još dva sata zabave na aerodromu, kako bi imali više vremena da među putnicima pronađu novog partnera.

Molitva iz vazduha

Veliki inovator u uslovima epidemije je i tajlandska avio komanija „Tai ervejz“, omiljena u Aziji a i šire po svojoj usluzi i atraktivnim stjuardesama, ali teško opterećena dugovima.

Krajem novembra organizovala tročasovni let u kojem je njen avion prosto preleteo važne budističke hramove i spomenike u zemlji, njih čak 99, kako bi vjernicima pružio priliku da upute molitve tim svetim mjestima i recitiju odlomke iz budističkih sutri. Putnici su, uz štampane molitvenike, kao suvenir sa tog putovanja dobili i talismane koji treba da ih zaštite od nesreće.

Krstarenje nikuda

Na putovanje nikuda, naravno, ne mora se ići isključivo avionom. Zašto ne brodom? Da su mogućnosti neograničene shvatili su menadžeri kompanija „Genting kruz lajnz“ i „Rojal karibien“, koje odnedavno organizuju plovidbe nikuda iz singapurske luke.

U sklopu incijative lokalne vlade za oživljavanje turizma, divovsko plovilo „Rojal karibiena“ sa 1.148 članova posade i zabavljača pošlo je iz singapurske luke 3. decembra na četvorodnevni put nikuda.

Ideja je bila da taj kruzer, čiji je zadatak u redovnim uslovima da prevali hiljade nautičkih milja, prosto baci sidro nedaleko od obale grada-države i, stojeći ukotvljen, odnosno polako kružeći, zadovolji ukrcane putnike željne provoda i umorne od stega koje je nametnula epidemija korona virusa tako što će ih zasuti raznovrsnim sadržajima - dobrom hranom, bazenom, teretanom, klizalištem, koncertima i igrama na sreću.

Taj koncept naišao je na odličan odziv jer je brod ponio čak 1.688 putnika, uz stroge higijenske i epidemiološke mjere – između ostalog, svi članovi posade i gosti morali su da se testiraju na virus maksimalno 72 sata pre polaska, da neprekidno nose maske i telefone s aplikacijama za praćenje kretanja.

Tako se početkom ovog mjeseca, blizu 3.000 ljudi ukrcalo na brod „Rojal karibiena“ u Singapuru kako bi uživali u novoj, moglo bi se reći, nadrealnoj vrsti putovanja. Ovo uprkos tome što je, kako je dobro poznato, početkom godine u Japanu kruzer „Dajmond prinses“ nedeljama bio u karantinu i u žiži medija zbog masovne zaraze novim koronavirusom, kao uostalom i brod „Grand prinses“, koji je početkom marta nedaleko od američke zapadne obale postao ploveće žarište epidemije kovida.

Međutim, kada je osamdesetrogodišnji muškarac, nakon što je dobio dijareju, testiran u ambulanti na brodu u blizini Singapura i rezultat se pokazao pozitivnim, te putovanje nikuda naglo prekinuto, kolektivno sjećanje na dvije ploveće „kovid princeze“ s početka godine je iznenada oživjelo.

Ironično, kasnije se ispostavilo da je stari putnik ipak bio negativan, odnosno, da je singapursko putovanje nikuda prekinuto zbog netačnog medicinskog nalaza.

Foto: Ilustracija, Pixabay

Argumenti za i protiv putovanja nikuda

Putovanje nikuda zvuči ironično i iracionalno. Ne samo što se čini lišenim smisla, s obzirom da se u njemu ne ostvaruje osnovna svrha putovanja – odlazak na određenu destinaciju radi posla ili odmora, već, kažu kritičari, često predstavlja i neprofitabilan čin i, stoga, neopravdano zagađivanje životne sredine.

U psihološkom i moralnom smislu, naročito se odbojnim i uznemirujućim čini prodaja iluzije i liječenje frustracija kroz pretvaranje – iluzije da se posjećuje neko odredište, poput popularnog izletišta ili religijskog kompleksa; infantilno pretvaranje da se putuje u inostranstvo kada se zapravo ostaje u sopstvenoj zemlji.

Ipak, ne treba previdjeti činjenicu da preduzeća iz oblasti turizma i transporta imaju šta da dobiju, čak i kada je sam let ili plovidba nikuda ekonomski neisplativa. Naime, ona organizovanjem alternativnih putovanja ostvaruju prisustvo u medijima, ostaju u svijesti potrošača, upošljavaju dio svojih radnika i pozicioniraju se na tržištu za vrijeme posle epidemije. Ona time takođe ostavljaju i utisak da su proaktivna i inovativna, te da ne čekaju prosto da ih spase država.

S druge strane, potrošači, pored zadovoljenja želje da izađu iz kuće i povrate bar djelić života kakav su imali prije epidemije, mogu sebi da kažu i da su probali nešto što prije nije postojalo, da su bili među nekolicinom koja je iskusila novu, neobičnu formu turizma.

U zavisnosti od toga na šta se od gore pomenutog stavi akcenat, putovanje nikuda može biti ocijenjeno kao jedna vrsta kolektivnog ludila izazvanog dubokom psihološkom i ekonomskom krizom koju je donijela pandemija, ili kao poštovanja vrijedan pokušaj da se uradi šta se može u izuzetno teškim uslovima.

Ono je, vjerovatno, i jedno i drugo.

Izvor: www.telegraf.rs