Advokatska komora Crne Gore se oglasila povodom, kako su kazali, nezakonitog pretresa advokata Đorđija Vukmira, njegove kancelarije i njegovog stana i zatražila hitno pokretanje postupka od strane državnih organa.

Foto: Ilustracija/ Pixabay

Njihovo saopštenje prenosimo integralno:

S obzirom na inicijativu advokata Dordija Vukmira, iz Podgorice, kojom od Advokatske komore Crne Gore, kao njen član, zahtijeva zaštitu od nezakonitog postupanja državnih organa, obraćamo vam se sa zahtjevom za pokretanje postupaka iz vaših nadležnosti protiv odgovomih lica za ozbiljno kršenje domaćih propisa i svih relevantnih međunarodnih standarda, a povodom događaja u kojem je došlo do pretresanja advokatske kancelarije advokata Đorđija Vukmira.

Naime, dana 25.11.2025. godine u 12,55 sati, sudija za istragu Višeg suda u Podgorici Suzana Mugoša donijela je Naredbu za pretres oznake, Kri.br.585/25, a kojom je određeno da se ima izvršiti pretres lica Đorđija Vukmira, te stana i drugih prostorija koje on koristi kao i prostorije njegove Advokatske kancelarije na adresi ul.Slobode br.60/IV u Podgorici. Iz ove Naredbe proizilazi da se Više državno tužilaštvo obratilo sa zahtjevom za izdavanje ove naredbe istog dana, međutim, nakon više pokušaja nije dozvoljen uvid u spise ni kod Višeg suda u Podgorici ni u Višem državnom tužilaštvu kako bi se upoznali sa sadržinom zahtjeva za Višeg državnog tužilaštva Ktr.br.1130/25 od 25.11.2025.godine, te kako bi uopšte bili u mogućnosti da provjerimo opravdanost traženja ovakve mjere.

Iz Naredbe o pretresu Kri.br.585/25 Višeg suda u Podgorici nije moguće utvrditi osnovanost prije svega zahtjeva Višeg državnog tužilaštva u Podgorici da traži pretres advokatske kancelarije, jer ni sama naredba ne sadrži razloge u tom smislu, niti dokaze koji bi opravdali ovako grubi udar na nezavisnost advokatske profesije.

Pretresanje advokatske kancelarije je sa razlogom posebno regulisano i nije slućajno određeno da se prije pristupanja pretresu MORA obavijestiti predsjednik Advokatske komore koji određuje predstavnike koji MORAJU tom pretresu i prisustvovati, a shodno ćlanu 23 stav 5 Zakona o advokaturi. To u konkretnom nije bio slučaj zbog čega tražimo od svih naslovljenih organa da u okviru svojih nadležnosti pokrenu postupke protiv odgovornih lica u cjelokupnom lancu postupanja.

Prije svega Više državno tužilaštvo nije smjelo tražiti pretres advokatske kancelarije bez postojanja odredenog stepena sumnje da upravo u odnosu na tog advokata postoji dovoljno dokaza koji upućuju na osnov sumnje da je isti podinio neko od krivičnih djela iz nadležnosti tog tužilaštva. U usmenom razgovoru postupajući tužilac Višeg državnog tužilaštva Tanja Božović je kolegi Đorđiju Vukmiru saopštila da on nije bio osumnjičeni već da su njoj bili potrebni podaci iz određenog njegovog predmeta, što smatramo naročito skandaloznim i tražimo da se hitno ispitaju ovi navodi.

Takođe mu je saopštila da mu ne može odobriti kopiju zahtjeva za pretres njegove advokatske kancelarije jer se spis predmeta nalazi “u policiji”, što je još jedan nevjerovatan navod u odnosu na
koji posebno treba pokrenuti postupke i u pravcu utvrđivanja okolnosti pod kojima je došlo do toga da se kompletni tužilački spisi nalaze kod službenika Uprave policije, a ne u nadležnom tužilaštvu.

Advokat Đorđije Vukmir podnio je krivičnu prijavu, koju dostavljamo u prilogu ovog dopisa, a obraćanje Advokatskoj komori, kao i krivičnu prijavu dostavio je posle nekoliko dana, smatrajući da će Više državno tužilaštvo i sud biti brži u postupanju po njegovom zahtjevu, a što se do danas nije dogodilo.

Nakon ovoga smatramo da je sudija za istragu Višeg suda u Podgorici imala obavezu da zahtijeva od VDT u Podgorici da dostavi dovoljno dokaza i razloga na osnovu kojih bi uopšte bio opravdan zahtjev da se izvrši pretres jedne Advokatske kancelarije, a ne da na zahtjev koji je očigledno bio nepotpun i nezakonit odgovori sa izdavanjem Naredbe za pretres koja ne sadrži uopšte obrazloženje.

Imajući u vidu sadržinu usmenog obrazloženja postupajuie Više državne tužiteljke, te nepostojanje obrazloženja u samoj Naredbi o pretresu, jasno je da je ovakvo postupanje i Višeg državnog tužilaštva i Višeg suda u Podgorici bilo usmjereno kao udar na nezavisnost advokatske profesije i konkretnog advokata, sa ciljem očiglednog zastrašivanja i vjerovatno njegovog odustajanja od odbrane u konkretnom predmetu, a ne na utvrđivanje istine povodom bilo kog događaja, ili povodom bilo kog aktivnog predmeta istrage.

Nakon ovoga, imajuii u vidu da je izvr5enje ove nezakonite Naredbe o pretresu povjereno službenicima Uprave policije, i pored izričitog navoda u samoj naredbi da pretresanju MORAJU prisustvovati predstavnici Advokatske komore Crne Gore, shodno članu 23 stav 5 Zakona o advokaturi, ovi službenici nisu obavijestili ni Advokatsku komoru Crne Gore, niti njenog predsjednika o preduzimanju ove radnje, zbog čega se ovim zahtjevom obraćamo i Ministru unutrašnjih poslova i Direktoru Uprave policije kako bi svaki u okviru svojih nadležnosti pokrenuli i odgovarajuće postupke.

Ovakvo ponašanje je alarmantno za cijelo društvo, prije svega zbog nepoštovanja zakona od strane lica koja su upravo dužna za sprovođenje tog zakona i koja bi trebalo da štite građane od nezakonitog postupanja i spriječavaju vršenje krivičnih djela, a ne da svojim radnjama upravo čine krivična djela. Ovakve radnje postupajućih službenika Uprave policije dovele su i do nezakonitog prikupljanja eventualnih dokaza, pa su na taj način i ugrozili predmetnu istragu zbog čega je posebno važno i sa tog aspekta pokrenuti postupke utvrđivanja njihove odgovornosti za nezakonito postupanje.

U motive ovakvog flagrantnog kršenja zakona nećemo ulaziti, ali smatramo da upravo u njima ima posla za nadležno tužilaštvo, a ne samo za etičke i disciplinske postupke.

Posebno ističemo i da smo upoznati sa činjenicom da je na Zapisniku o pretresanju stana i drugih prostorija od 26.11.2025.godine, koji su sačinili službenici Uprave policije, a koji nema broj i oznaku, navedeno da se vrši pretresanje jedne prostorije koja je u sklopu advokatske kancelarije advokata Zdravka Begovića, te da je na kraju zapisnika u dijelu za potpise rukom latiničnim pismom navedeno da je predstavnik Advokatske komore advokat Zdravko Begović i njegov potpis ćiriličnim pismom.

Međutim, advokat Zdravko Begović nije lice koje je predsjednik Advokatske komore ovlastio da u tom svojstvu prisustvuje tom pretresu, niti je uopšte predsjednik Advokatske komore bio obaviješten o poreduzimanju sporne radnje. Kako je došlo do toga da advokat, čija se kancelarija ustvari pretresa, jer kolega Đorđije Vukmir posluje upravo u sklopu kancelarije advokata Zdravka Begovića, bude potpisnik zapisnika o pretresanju, navodno, ispred Advokatske komore, a da za to nije imao ovlašćenje predsjednika, evidentno je da je on svojim potpisom potvrdio da je pretresana upravo njegova kancelarija, a svojim potpisom nije mogao potvrditi svoje prisustvo isped Advokatske komore, nego ispred svoje kancelarije, jer, kako je već navedeno, Advokatskoj komori, njenom predsjedniku ili bilo kome drugom iz Advokatske komore nijesu se, u tom smislu, obraćali niti ovlašćena službena lica Uprave policije, niti sudija za istagu, koji ih je svojom naredbom uputio na imperativnu obavezu da obavijeste Advokatsku komoru o planiranom pretresu, kako bi bio delegiran predstavnik Advokatske komore koji bi, ispred Advokatske komore, po ovlašćenju predsjednika Advokatske komore, prisustvovao planiranom pretresu, a što sve zajedno predmetni pretres čini nezakonitim.

Dakle, imajući u vidu da je u konkretnom slučaju nesporno postupljeno suprotno članu 23 Zakona o advokaturi, smatramo ovaj zahtjev za pokretanje adekvatnih postupaka pred svim nadležnim organima i nužnim i hitnim.

Podsjećamo sve naslovljene da advokat ima važnu ulogu u demokratskom društvu imajući u vidu da mu je dužnost da zastupa i brani lica kojima je to potrebno i nužno, i da upravo zbog takve svoje uloge uživa poseban status i zaštitu koju mu garantuje i Evropska konvencija o ljudskim pravima i bogata praksa Evropskog suda za ljudska prava u Strazburu.

Upravo ovaj poseban status daje mu za pravo da bude dodatno zaštićen i to naročito u smislu zaštite povjerljivosti njegove komunikacije sa klijentima koje zastupa. Pretresom koji je izvršena na naprijed opisan način došlo je do kršenja ovih garancija koje pogađaju ne samo našeg kolegu, već i sve njegove klijente čiji predmeti su se nalazili u kancelariji ili se nalaze u elektronskim uređajima koji su oduzeti od njega.

Da bi se jedan pretres advokatske kancelarije smatrao opravdanim i sprovedenim u skladu sa zakonom i relevantnim medunarodnim standardima mora da bude ispunjeno više uslova, a prije svega princip proporcionalnosti, to jeste da je mjera koja se preduzima proporcionalna riziku i osnovanoj sumnji koja u tom trenutku postoji protiv određenog advokata. Dalje je potrebno da postoji ozbiljna sumnja u pogledu konkretnog advokata da je upravo on izvršilac krivičnog djela koje takođe samo po sebi mora biti ozbiljno.  Ni ovaj uslov nije ispunjen jer je postupajuća tužiteljka saopštila da kolega nije osumnjičen u konkretnom predmetu da je izvršio neko ozbiljno krivično djelo, niti je u Naredbi Višeg suda isti prepoznat kao osumnjičeni.

Dalje, uslovi pod kojima je došlo do izdavanja Naredbe suda o pretresu advokatske kancelarije moraju biti posebno uzeti u obzir, a naročito se cijeni kvalitet dokaza na osnovu kojih se uopšte traži pretres advokatske kancelarije. U konkretnom slučaju nesporno je da takvi dokazi nisu postojali u trenutku izdavanja predmetne Naredbe o pretresu, niti su isti obrazloženi kao osnov za donošenje ovakve Naredbe.

Ono što je posebno važno je i da se odredi obim radnje pretresanja imajući u vidu specifičnost advokatske profesije i obavezu čuvanja povjerljivosti odnosa advokata i njegovih klijenata iz konkretnog predmeta i iz drugih predmeta.

Međutim, ni u ovom smislu sud nije odredio obim pretresanja, niti je tužilac konkretizovao predmet interesovanja, čime je takođe došlo do povrede i zakona i međunarodnih standarda zaštite advokatske profesije i trećih lica koje advokati zastupaju i čiji se predmeti nalaze u advokatskoj kancelariji.

I u konačnom, nisu preduzete mjere koje su sva postupajuća lica bila dužna da preduzmu, da se zaštiti profesija i ugled advokata čija je kancelarija pretresana konkretnom prilikom. Podaci o preduzetim radnjama su proslijeđeni medijima, što je itekako ugrozilo ugled advokata prema kojem je radnja bila preduzeta, a za kojeg se ispostavilo da uopšte nije osumnjičen u predmetu, i smatramo da i to mora biti predmet utvrdivanja posebne odgovornosti kako je do toga došlo.

Podsjećamo i sve naslovljene da je svaka sumnja u advokatsku profesiju povezana sa obrascem identifikovanja advokata sa njihovim klijentima, a što smatramo da je u konkretnom slučaju upravo bio osnov za preduzimanje radnji prema našem kolegi, suprotna sa svim međunarodnim standardima, a naročito sa članom 18 Osnovnih načela Ujedinjenih nacija o ulozi advokata koji izričito kaže da se advokat neće poistovjećivati sa klijentom samo zbog obavljanja svoje uloge kao advokata.

Ovakvim postupanjem, te naknadnim saopštenjima u medijima i svim tekstovima koji su objavljivani danima, direktno je postupljeno i suprotno preporuci Specijalne izvjestiteljke Ujedinjenih nacija iz posljednjeg izvještaja o nezavisnosti sudija i advokata, gđe Margaret Satertvejt. Preporuka je bila vrlo jasna u odnosu na položaj advokata u Crnoj Gori, citiramo: “Vlada Cme Gore
mora obezbijediti uslove da advokati mogu da obavljaju svoju djelatnost bez miješanja i zastrašivanja, te da predstavnici Vlade i izabrani funkcioneri treba da se uzdrže od davanja izjava ili da na drugi način povezuju advokate sa svojim klijentima”.

Dakle, krajnje je neprihvatljivo bilo postupanje svih nadležnih lica u konkretnom slučaju, i smatramo da je zaista vrijeme da se svi koji su postupali u konkretnom predmetu pozovu na odgovornost kako se slične situacije ne bi ponavljale i kako bi makar pokušali da sačuvamo vladavinu prava na kojoj bi naše društvo moralo da počiva.

Vezano za sve unaprijed navedeno, pozivamo vas na hitnu reakciju, naravno, uz prethodnu provjeru i utvrđivanje svih relevantnih činjenica, sa zahtjevom imperativne prirode da se sankcionišu odgovorni, zbog nezakonitog postupanja, jer se očigledno ne radi o nečijem propustu uslijed nemara, a ovo obzirom na činjenicu da se radi o profesionalcima kojima je itekako poznata procedura, koja je normirana zakonima i koja je obavezujuća za sve koji su postupali u ovom slučaju, svako u okviru svojih ovlašćenja, a utvrđivanje odgovornosti je u konkretnom slučaju neophodno i u cilju prevencije kako do ovakvih dešavanja, koje ne možemo nazvati propustima, ubuduće ne bi dolazilo.