Način na koji spavamo može mnogo toga da otkrije o našem opštem zdravlju. Ali dok mnoge brine samo dužina sna, važno je i kada idemo na spavanje.

Foto: ILustracija/Pexels.com 

Stalno nas podsJećaju novinski članci i objave na društvenim mrežama da bi trebalo više da spavamo. Vjerovatno ne morate ponovo da čujete – nedovoljno sna je loše za vaš mozak, srce i opšte zdravlje, a da ne pominjemo kožu.

Jedna studija povezuje šest karakteristika vezanih za spavanje i rizik od 172 bolesti. Kako se navodi u istraživanjima, grupa ljudi sa lošim snom ima 2,8 puta veći rizik od dobijanja Parkinsonove bolesti i 1,6 puta veći rizik od razvoja dijabetesa tipa 2.

Koliko nam je sna potrebno? I šta nam puno spavanja zaista može reći o našem zdravlju?

Rezultati su dobijeni na osnovu podataka više od 88.000 ljudi koji su učestvovali u studiji.

Naučnici sa Univerziteta u Pekingu i Univerziteta vojne medicine u Kini proučavali su zdravstvene efekte šest karakteristika vezanih za san: dužinu, početak, ritam, obim, efikasnost sna i učestalost buđenja tokom noći.

Tokom prosječnog praćenja od 6,8 godina, otkriveno je da su 172 bolesti bile povezane sa ovim karakteristikama spavanja, a mnoge su bile vezane samo za jednu osobinu.

Da bi sve analize bile potpune u istraživanjima korišćena je baza podataka Nacionalnog istraživanja o zdravlju i ishrani Sjedinjenih Država (NHANES).

Ispostavilo se da je ritam spavanja tri puta u većoj korelaciji sa bolestima nego trajanje i početak sna.

Termin „ritam spavanja“ odnosi se na cikluse budnosti i sna, od trenutka kada osoba ode u krevet do trenutka kada se budi svakog dana.

Viši autor i epidemiolog Šengfeng Vang sa Univerziteta u Pekingu napominje da je „vrijeme da proširimo našu definiciju dobrog sna izvan samog trajanja“.

„Postojeća literatura se nesrazmjerno više bavila trajanjem sna nego na drugim karakteristikama spavanja“, pišu autori studije, predvođeni Đimeng Vangom sa Kineskog vojnomedicinskog univerziteta.

Najnepravilniji ritmovi spavanja, za razliku od onih najdoslednijih, bili su prema rezultatima studije, povezani sa dijabetesom tipa 2, primarnom hipertenzijom, hroničnom opstruktivnom bolešću pluća, akutnom bubrežnom insuficijencijom i depresijom.

Najjača povezanost između bolesti i sna, odnosno poremećaja sna bila je kod Parkinsonove bolesti.

Početak i kvalitet sna bili su povezani sa nekoliko bolesti. Ljudi koji su odlazili u krevet posle 00.30 imali su 2,6 puta veću vjerovatnoću da razviju cirozu jetre u poređenju sa onima koji su odlazili u krevet pre 23.30.

Podaci dobijeni u istraživanju rezultat su monitora za san koji se mogu nositi, kao i subjektivnih izvještaja.

Skoro četvrtina samoproglašenih „dugospavača“ zapravo je spavala manje od šest sati noću. Rezultati ukazuju da oslanjanje isključivo na ankete, kao što su to činile prethodne studije spavanja, možda nije pouzdano.

„Kao što pokazuju naše analize, ova dramatična pogrešna klasifikacija trajanja spavanja uvela je značajnu pristrasnost u procjeni veličine efekta za brojne bolesti, uključujući moždani udar, ishemijske bolesti srca, kardiovaskularne bolesti i depresivnu epizodu i rekurentni depresivni poremećaj. Naši nalazi naglašavaju zanemareni značaj redovnosti spavanja“, rekao je Đimeng Vang sa Kineskog vojnomedicinskog univerziteta.