Teorija da je okean nekada davno pokrivao i do trećine površine Marsa već decenijama je predmet debate među naučnicima, a kineski rover je sada pronašao nove dokaze koje idu u prilog tome.

Foto: Ilustracija, Pixabay

Kineski rover „Žurong“ sletio je 2021. godine na ravnicu sjeverne hemisfere Crvene planete u području Utopija, gdje su prethodno postojale indikacije o prisustvu vode.

Od tada pretražuje i ispituje površinu planete, a nova otkrića su predstavljena u studiji objavljenoj u časopisu Sajentifik reports (Scientific Reports).

Vođa istraživanja Bo Vu sa Politehničkog univerziteta u Hongkongu rekao je da veliki broj geoloških odlika terena ukazuje da je drevni okean postojao na mjestu slijetanja rovera.

Prethodna istraživanja takođe su došla do sličnih zaključaka posebno u područjima u kojima su spaženi kupasti objekti koji iz visine podsjećaju na kratere. Oni su najvjerovatnije nastali od blatnih vulkana koji su se često formirali tamo gdje je bilo vode ili leda.

Potrebna misija koja bi donijela uzorke sa Marsa

Informacije koje je prikupio rover, kao i satelitski podaci i analize napravljene na Zemlji, otkrivaju da je obala okeana bila u području Utopija.

Kineski naučnici procjenjuju da se okean formirao prije 3,7 milijardi godina, a nakon toga zaledio i „urezao“ u teren, da bi prije oko 3,4 milijarde godina nestao.

Ipak, Bo ističe da njegov tim „ne tvrdi da su njihovi nalazi definitivan dokaz da je postojao okean na Marsu“.

Takvu tvrdnju bi mogli da donesu tek sa misijom koja bi sa Marsa donijela stijene nazad na Zemlju da se analiziraju.

Marsom još šibaju vjetrovi

Benjamin Kardenas sa Univerziteta Pensilvanije, koji je analizirao i druge dokaze o okeanu na Marsu, kaže da je skeptičan prema novoj studiji.

Kardenas smatra da istraživači nisu dovoljno uzeli u obzir snažne vjetrove na Marsu koji su mogli da nanesu sediment i izglačali stijene u proteklih nekoliko milijardi godina.

„Često mislimo da na Marsu, kao na Mjesecu, nema mnogo aktivnosti, ali nije tako“, dodao je Kardenas.

Prošla istraživanja modela pokazala su da „čak i spora erozija na Marsu“ tokom dugog vremenskog perioda može da uništi geografske znakove obale okeana.

Bo priznaje da su vjetrovi mogli da utiču i „uklone“ znakove koji bi ukazivali na drevni okean, ali naveo i da udari meteorita mogu da „iskopaju podzemne stijene i podignu sediment na površinu“.