Skoro polovina velikih kineskih gradova tone zbog ispumpavanja i vađenja vode, kao i od ogromne težine njihovog naglog širenja. Mnogi gradovi tonu brzo – svaki šesti brzinom od 10 milimetara godišnje, piše Bi-Bi-Si, navodeći studiju kineskih stručnjaka.

Foto: Ilustracija, Pixabay

Rapidna urbanizacija Kine u prethodnim decenijama podrazumijeva daleko veću potrošnju vode i njenu ekstrakciju kako bi se zadovoljile potrebe stanovnika.

U priobalnim gradovima, sleganje tla predstavlja prijetnju milionima ljudi usljed podizanja nivoa mora.

Kineski gradovi su tokom svoje istorije muku mučili sa sleganjem tla, a Šangaj i Tijandžin tonu još od 1920-ih. Šangaj je potonuo više od tri metra u prošlom vijeku.

Bilježi se sve veće sleganje tla u mnogim gradovima koji su se izuzetno brzo proširili proteklih decenija. Tim stručnjaka sa nekoliko kineskih univerziteta analizirao je zemljište i situaciju u 82 grada, uključujući sve sa populacijom većom od dva miliona ljudi.

Koristili su podatke od satelita „Sentinel-1“ kako bi mjerili vertikalna pomjeranja zemljišta širom zemlje.

Gledajući na period od 2015. do 2022. godine, tim je došao do zaključka da se 45 odsto urbanih sredina sleže više od tri milimetra godišnje.

Oko 16 odsto urbanog zemljišta tone brže od 10 milimetara godišnje, što naučnici podrazumijevaju kao rapidno sleganje. To znači da 67 miliona ljudi živi u tim područjima.

Foto: Ilustracija, Pixabay

Vađenje vode i širenje gradova

Na brzinu i rasprostranjenost sleganja utiču brojni faktori, uključujući geologiju i težinu građevina.

Važan činilac, navode autori studije, je i gubitak podzemnih voda, odnosno vađenje vode ispod gradova za potrebe stanovništva. Sličan problem zabilježen je u nekoliko velikih urbanih područja širom svijeta, uključujući Hjuston, Meksiko Siti i Delhi.

Kineski stručnjaci uspjeli su da povežu ekstrakciju vode iz 1.600 bunara sa ubrzanim sleganjem tla.

„Mislim da je vađenje vode dominantni razlog. U Kini veliki broj ljudi živi u područjima koja su se, geološki gledano, nedavno smirila i nataložila. Kada iz takvog zemljišta izvučete vodu, ono kreće da se sleže“, kaže za Bi-Bi-Si prof. Robert Nikols sa Univerziteta Istočne Anglije, koji nije učestvovao u studiji.

Drugi faktori, poput urbanih transportnih sistema i rudarstva, takođe mogu da imaju veliki uticaj.

U sjevernom regionu Pingdingšanu, u kom se nalaze ogromna ležišta uglja, tlo se sleže brzinom od 109 milimetara godišnje.